آموزش تحلیل تکنیکالهدف استفاده از تحلیل تکنیکال، یافتن سطوح حمایت و مقاومتی و همچنین نقاط ورود و خروج بهینه است. برای دست یافتن به این هدف، تحلیلگران و معامله‌گران از ابزارهای متعدد و متفاوتی استفاده می‌کنند. یکی از آن ابزارها که آن هدف را محقق می‌کند، اندیکاتور مکدی (MACD) می‌باشد.
این اندیکاتور در عین سادگی، به خوبی نقاط ورود و خروج و همچنین واگرایی‌ها را مشخض می‌کند که باعث شده است تا اندیکاتور مکدی، یکی از پرکاربردترین، رایج‌ترین و محبوب‌ترین اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال کلاسیک باشد. در این مقاله قصد داریم تا انواع و اجزای این اندیکاتور را بشناسیم و در نهایت بیاموزیم که چگونه از این اندیکاتور در معاملات‌مان استفاده کنیم.
اندیکاتور مکدی (MACD یا Moving Average Convergence Divergence) از سه میانگین متحرک نمایی (EMA یا Exponential Moving Average) تشکیل شده است که اولین بار در سال 1970 توسط شخصی به نام جرالد اپل (Gerald Appel) ساخته شد. میانگین‌های متحرک این اندیکاتور، به طور پیش فرض از بازه‌های زمانی 12 روزه (میانگین متحرک تند)، 26 روزه (میانگین متحرک کند) و 9 روزه (خط سیگنال) تشکیل شده‌اند.
زمانی که این اندیکاتور ابداع شد، بازارهای مالی 6 روز در هفته فعال بودند و اعداد 9، 12 و 26 به ترتیب نشان دهنده یک و نیم هفته کاری (9 روز)، دو هفته کاری (12 روز) و تعداد روزهای کاری یک ماه (26 روز) هستند. بنابراین تحلیلگر می‌تواند بنا بر روزهای کاری و نوع بازاری که در آن فعالیت دارد، این مقادیر را به دلخواه تغییر دهد.
می‌توان گفت اندیکاتور مکدی در حقیقت میانگین‌های متحرکی می‌باشد که برای تشخیص واگرایی‌ها و همگرایی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر می‌توان گفت کاربرد و سیگنال اصلی این اندیکاتور برای تشخیص واگرایی‌ها و همگرایی‌ها است که دیدگاهی برای تشخیص قدرت و مومنتوم نمودار و همچنین تشخیص نقاط ورود و خروج به تحلیلگر می‌دهد.
اندیکاتور مکدی به دو شکل ظاهری دیده می‌شود. مکدی کلاسیک و مکدی جدید یا هیستوگرام که در ظاهر و کاربرد کمی با یکدیگر متفاوت هستند، اما سیگنال‌هایی که صادر می‌شود تقریبا یکی هستند.
این نوع مکدی، همان اندیکاتوری است که آقای جرالد اپل ابداع کرد. این نوع اندیکاتور، دارای سه جزء اصلیِ خط مکدی، خط سیگنال و هیستگرام است.
خط مکدی حاصل تفریق میانگین‌های متحرک نمایی 26 و 12 روزه است که به صورت یک خط معمولا آبی رنگ نشان داده می‌شود و نشان دهنده جهت حرکت نمودار است. همچنین خط سیگنال نیز میانگین متحرک نمایی 9 روزه است که معمولا با رنگ قرمز یا نارنجی نمایش داده می‌شود که نقش تاییدکننده خط مکدی و سیگنال‌ها را بر عهده دارد. بخش هیستوگرام نیز اختلاف بین دو خط مکدی و سیگنال است که به صورت میله‌هایی در اندیکاتور نمایش داده می‌شود.
مکدی جدید از نظر فرمول هیچ تفاوتی با مکدی کلاسیک ندارد و تنها تفاوت صرفا در شکل ظاهری آن‌ها است. تفاوت‌ها را می‌توان این گونه بیان کرد که مکدی جدید، خط مکدی (در مکدی کلاسیک) را به صورت هیستوگرام (میله‌ای) نمایش می‌دهد و بخش هیستوگرام (در مکدی کلاسیک) را حذف کرده است.
پس در این نوع مکدی صرفا دو جزء اصلی داریم. یکی خط مکدی است که به صورت هیستوگرام دیده می‌شود و دیگری خط سیگنال است که تغییری نکرده است. البته اگر به بخش هیستوگرام مکدی کلاسیک علاقه دارید، می‌توانید از آن در مکدی جدید نیز استفاده کرده و از سیگنال‌های آن نیز استفاده کنید.
اکنون که اجزای این اندیکاتور محبوب را شناختید، می‌توانیم به بیان سیگنال‌ها و نحوه استفاده از آن‌ها در معاملات‌مان بپردازیم. در ادامه به بررسی سیگنال واگرایی‌ها و تقاطع خط مکدی و خط سیگنال در مکدی کلاسیک می‌پردازیم.
اولین و ساده‌ترین سیگنالی که می‌توانید از اندیکاتور مکدی بگیرید، تقاطع (Cross) خطوط مکدی و سیگنال است. این سیگنال بیان می‌کند اگر مکدی در فاز منفی (زیر سطح صفر) باشد و خط مکدی، خط سیگنال را به سمت بالا قطع کند، سیگنالی برای کاهش قدرت فروشندگان و یا تغییر روند نزولی به صعودی است.
همچنین هنگامی که اندیکاتور در فاز مثبت (روی سطح صفر)باشد، زمانی که خط مکدی، خط سیگنال را به سمت پایین بشکند، نمودار قیمت یا وارد فاز اصلاح قیمت شده (افزایش قیمت متوقف شود) و یا تغییر روند صعودی به نزولی را در پیش دارد.
می‌توان گفت سیگنال‌های واگرایی، قوی‌ترین سیگنال مکدی است. در ادامه به بررسی این سیگنال‌ها خواهیم پرداخت.
زمانی می‌گوییم واگرایی رخ داده است که جهت حرکت سقف‌ها و یا کف‌های نمودار، با جهت سقف‌ها و کف‌های اندیکاتور متفاوت باشد. به عنوان مثال، اگر کف‌های مکدی بالاتر از یکدیگر تشکیل شوند ولی همان کف‌ها بر روی نمودار پایین‌تر تشکیل شوند، واگرایی رخ داده است.
دو نوع واگرایی معمولی (Regular Divergence) و مخفی (hidden divergence) وجود دارد که در این مقاله به بررسی واگرایی معمولی خواهیم پرداخت. واگرایی معمولی نیز خود به دو دسته واگرایی منفی (-RD) که در سقف‌ها و واگرایی مثبت (RD+) که در کف‌ها شکل می‌گیرد، دسته‌بندی می‌شود.
در اندیکاتور مکدی، واگرایی مثبت زمانی شکل می‌گیرد که کف جدید در نمودار قیمت نسبت به کف قبلی پایین‌تر شکل گیرد ولی کف‌های اندیکاتور مکدی نسبت به یکدیگر بالاتر تشکیل بشود. این حالت، یک سیگنال مثبت است که نشان‌دهنده‌ی رشد قیمت و یا توقف کاهش قیمت است.
اما واگرایی منفی حالتی است که در آن سقف‌های نمودار بالاتر از یکدیگرند ولی سقف‌های اندیکاتور مکدی پایین‌تر تشکیل می‌شوند. این سیگنال نشان‌دهنده‌ی کاهش قیمت و یا توقف افزایش قیمت است.
نکته قابل ذکر این است که از واگرایی‌ها هم در کف و سقف خط مکدی می‌توان استفاده کرد و هم در قسمت هیستوگرام‌ها. اما واگرایی که هیستوگرام‌ها صادر می‌کنند، معمولا برای بازه‌های کوتاه مدت است و نمی‌توان برای بلند مدت به آن‌ها اعتماد کرد.
در این مقاله سعی شد تا اجزای اندیکاتور مکدی را معرفی کرده و سیگنال‌های مربوط به آن را شناسایی کنیم. در انتها لازم است که اشاره کنیم که از اندیکاتور مکدی مانند سایر اندیکاتورها، به تنهایی نمی‌توان استفاده کرد و نیاز است تا این اندیکاتور در کنار سایر ابزارها مانند خطوط روند، سطوح حمایت و مقاومت و سایر اندیکاتورها مورد استفاده قرار بگیرد تا میزان ریسک سیگنال‌ها کاهش یابد.
همچنین قوی‌ترین سیگنال این اندیکاتور، واگرایی‌ها می‌باشد که بسیار پرتکرار بوده و قدرت فراوانی برای تغییر روند و یا برگشت قیمت دارند.
بیشتر بخوانید: آموزش اندیکاتور RSI
مهندسی عمران خوندم و طی دوران تحصیل وارد بازارهای مالی شدم. کم و بیش 10 سالی هست که در بازارهای مالی فعالیت دارم و شغل اصلیم محسوب میشه و حدود 4 5 سالی هم میشه که با ...
