شرکتهای بیمهی داراییهای دیجیتال، زمان زیادی را صرف بررسی و تصمیمگیری در رابطه با اینکه آیا شرکتهای رمزارزی را تحت پوشش خود قرار دهند یا خیر، صرف کردند و با این حال، تقریبا هیچ کدام از آنها، هیچ بیمهای در این زمینه صادر نکردند. در سال گذشته میزان خسارت مالی که سرمایهگذاران، شرکتهای رمزارزی و پلتفرمهای امور مالی غیرمتمرکز متحمل شدهاند 3.9 میلیارد دلار ثبت شده است که این میزان نسبت به سال قبل افزایش 22 درصدی داشته است.
به گفتهی این شرکتها، ارزیابی میزان آسیبپذیری یک پلتفرم ارائهدهنده خدمات رمزارزی یک فرایند پیچیده است و نیاز به بررسی 2000 فاکتور دارد. یکی از مهمترین فاکتورها نحوه مدیریت کلید خصوصی است. به عنوان مثال، میزان خطری که داراییهای دیجیتال موجود در یک کیف پول سرد را تهدید میکند با میزان خطر در یک کیف پول گرم متفاوت است.
در 14 آوریل، کلاهبرداران طی یک حمله هکری به کیف پول گرم صرافی بیترو، توانستند داراییهای دیجیتال موجود در آن به ارزش 23 میلیون دلار را سرقت کنند. در این کیف پول، تنها 5 درصد از کل داراییهای این صرافی نگهداری میشده است و باقی کیف پولها تحت تاثیر قرار نگرفته بودند. پس از تشخیص میزان ریسک نگهداری داراییها، شرکتهای بیمه باید هزاران فاکتور دیگر را مورد سنجش قرار دهند تا بتوانند حق بیمهی پرداختی را تعیین کنند.
علاوه بر این، طبق این اظهارات، این شرکتهای بیمه معمولا تمایلی برای صدور بیمه به افرادی که داراییهای خود را در صرافیها نگهداری نمیکنند، ندارند. این عدم تمایل ظاهرا به این دلیل است که برای یک مشتری که داراییهای خود را در کیف پولهای غیرحضانتی خود نگهداری میکند، بسیار سخت است که بتواند اثبات کند که داراییهای او واقعا سرقت شده است.
من در رشته متالوژی صنعتی تحصیل کردم. از سال 1401 تصمیم گرفتم در رسانه بلاکپست به تولید محتوا در مورد فناوری بلاکچین و صنعت جذاب ارزهای دیجیتال بپردازم. سعی ...