ارز دیجیتالفناوری بلاک‌چین یکی از فناوری‌هایی است که با سرعت بسیار بالایی در حال گسترش است و افراد زیادی نیز به رشد بیشتر آن ایمان دارند. بیت‌کوین در سال 2009، به عنوان اولین ارز دیجیتال مبتنی بر فناوری بلاک چین، پا به عرصه گذاشت. با گذر زمان پروژه‌های متنوعی همچون اتریوم نیز شکل گرفتند که روند پیشرفت حوزه بلاک‌چین را دو چندان کردند. برخی از این فناوری‌ها ارزش‌های زیادی را به زندگی انسان‌ها اضافه و چالش‌های فراوانی را نیز برطرف کرده‌اند. لذا می‌توان آشنایی و استفاده از این فناوری‌ها را ضروری دانست؛ زیرا دیر یا زود ممکن است با تمام جنبه‌های زندگی ما آمیخته شوند.
برای ورود به دنیای گسترده ارزهای دیجیتال، دانستن نحوه خرید و فروش آن‌ها یک امر ضروری است. در این مقاله به آموزش گام به گام خرید و فروش ارزهای دیجیتال خواهیم پرداخت. لطفا تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
ممکن است شما جزء افرادی باشید که می‌خواهند برای اولین بار در بازار ارزهای دیجیتال قدم بگذارند. باید بدانید که این بازار چالش‌های فراوانی با خود به همراه دارد و از آنجایی که با سرمایه شما سر و کار دارد، دانستن چند نکته که در این قسمت به آن‌ها می‌پردازیم لازم و ضروری است.
مهم‌ترین نکته پیش از ورود به دنیای ارزهای دیجیتال این است که به هیچ عنوان بدون کسب اطلاعات کافی وارد آن نشوید. اگر مفاهیم دنیای ارزهای دیجیتال را به خوبی درک نکرده باشید ممکن است به راحتی دارایی‌های خود را از دست بدهید. انواع صرافیهای ارز دیجیتال، بلاک‌چین‌ها و استانداردهای توکن‌ها، کیف پول‌ها، امنیت آن‌ها و همچنین انواع کلاهبرداری‌ها مواردی هستند که باید در مورد آن‌ها اطلاعات بدست آورید.
بازار ارزهای دیجیتال نسبت به سایر بازارهای مالی سنتی نوسانات شدیدتری را تجربه می‌کند. از همین رو مهارت مدیریت ریسک و همچنین احساسات یک امر ضروری محسوب می‌شود. برخی از افراد بدون رعایت حد ضرر و با تصمیمات احساسی سرمایه خودشان را نابود کرده‌اند. همچنین توصیه می‌شود برای شروع سرمایه‌گذاری، سرمایه‌های اندکی را وارد این بازار کنید تا در صورت متضرر شدن، لطمه جدی به زندگی‌تان وارد نشود.
حال ممکن است برایتان این سوال پیش بیاید که چگونه می‌توان با استفاده از ریال، ارز دیجیتال خرید؟ ارزهای دیجیتال، برخلاف ریال یا دلار نه تنها ماهیت فیزیکی ندارند، بلکه زیرساخت‌های متفاوتی نیز دارند. به همین دلیل، در اولین گام به روش‌هایی نیاز داریم که بتوان ریال را با ارزهای دیجیتال مبادله کرد. در این بخش به بیان برخی از روش‌های خرید ارز دیجیتال با استفاده از ارز فیات مانند ریال خواهیم پرداخت.
استفاده از صرافیهای متمرکز، رایج‌ترین روش برای خرید ارز دیجیتال با استفاده از ارز فیات می‌باشد. صرافیهای متمرکز پلتفرم‌های آنلاینی هستند که توسط یک نهاد کنترل می‌شود و امکان خرید ارزهای دیجیتال با استفاده از ارز فیات را فراهم می‌کنند.
ارز فیات به ارزهایی گفته می‌شود که توسط دولت‌ها صادر و کنترل می‌شوند؛ مانند دلارو ریال.
با ثبت نام در این پلتفرم‌ها و شارژ کردن حساب خود با استفاده از ارز فیات، می‌توانید ارز دیجیتال خریداری کنید. صرافیهای متمرکز نیز به دو دسته ایرانی و خارجی تقسیم می‌شوند. شما با استفاده از یک صرافی متمرکز ایرانی می‌توانید با ریال خود هر ارز دیجیتالی که در لیست صرافی موجود است را بخرید.
انتقال رمزارز از حسابتان در صرافی به کیف پول شخصی‌تان، شامل کارمزدی است که از تعداد واحدهای ارز شما کسر خواهد شد.
با این حال، اگر پس از آن که ارز خود را به کیف پول منتقل کردید، بخواهید برداشت، انتقال یا هر فعالیت دیگری انجام دهید، به ارز بومی شبکه‌ای که بر آن ارزهایتان را نگهداری می‌کنید نیاز خواهید داشت. هر شبکه یا بلاک‌چین یک ارز بومی دارد که هزینه کارمزد تراکنش‌ها با آن پرداخت می‌شود. مانند اتر (ETH) برای شبکه اتریوم، بی‌ان‌بی (BNB) برای شبکه بی‌ان‌بی اسمارت چین و یا ترونیکس (TRX) برای شبکه ترون.
به طور مثال، اگر ارز تترِ شبکه اتریوم را در کیف پول خودتان داشته باشید و بخواهید آن را از طریق صرافی غیرمتمرکزی همچون صرافی یونی سواپ، با ارز لینک سواپ کنید؛ باید مقداری رمزارز اتریوم برای پرداخت کارمزد این شبکه داشته باشید.
شاید با خودتان بگویید که وقتی صرافی رمزارزهایمان را نگهداری می‌کند، چه نیازی به انتقال آن‌ها به یک کیف پول شخصی وجود دارد؟ در ادامه به این سوال پاسخ می‌دهیم:
شما با نگهداری دارایی‌های خودتان در یک صرافی متمرکز، درواقع کنترل و مالکیت آن‌ها را به صرافی سپرده‌اید. یک جمله معروف در دنیای کریپتو وجود دارد که می‌گوید:
!Not keys, Not coins
این بدان معناست که اگر کلید خصوصی خودتان را نداشته باشید، در واقع مالک ارزهای خودتان نیز نیستید. دارایی‌ها شما در یک صرافی، در کیف پول صرافی قرار می‌گیرد و کلید خصوصی آن نیز، در اختیار صرافی است و تنها ارزش عددی دارایی‌های شما، در حسابتان درج می‌شود. اما زمانی که یک کیف پول شخصی همچون متامسک ایجاد می‌کنید، عبارت بازیابی و کلید خصوصی آن، در اختیار شما قرار می‌گیرد.
در طول تاریخ کریپتو، صرافیهای متمرکز زیادی وجود داشتند که هک شده‌اند و یا سرمایه‌های کاربران را به غارت برده‌اند. شاید مهم‌ترین درسی که سقوط صرافی FTX به کاربران داده است، لزوم و اهمیت نگهداری دارایی‌ها در کیف پول شخصی یا به عبارتی خودحضانتی است.
بنابراین، مهم‌ترین نکته‌ای که حین استفاده از یک صرافی متمرکز باید در نظر داشت این است که هرگز دارایی‌های خود را در صرافی نگهداری نکنید. صرافیهای متمرکز اصلا محیطی مناسب برای نگهداری ارزهایتان نیست. بهترین کاربرد صرافیهای متمرکز، ایجاد یک پل میان ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال است. بدین معنا که با استفاده از آن می‌توانید ریال خود را به ارزهای دیجیتال و بالعکس تبدیل کنید.
برخی از افراد تمایل دارند که رمزارز خودشان را از طریق یک صرافی متمرکز خارجی خریداری کنند. ممکن است یک صرافی خارجی از مزایایی همچون حجم معاملات زیاد، متنوع بودن ارزها و کارمزدهای کمتر برخوردار باشند. نکاتی در رابطه با استفاده از صرافیهای متمرکز خارجی وجود دارد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.
در واقع، انتخاب ارز و شبکه‌ای که آن ارز را برداشت می‌کنید، در هزینههای مربوط به خرید از یک صرافی خارجی تاثیرگذار است. اگر شما دای را تحت شبکه‌‌ی اتریوم برداشت کنید، مسلما برای هزینههای مربوط به انتقال باید کارمزدهای گران این شبکه را پرداخت کنید.
با این حال، استفاده از یک صرافی خارجی، زمانی توجیه اقتصادی دارد دارد که تمام هزینههای مربوط به خریداری رمزارز (هزینه انتقال ارز از صرافی داخلی به کیف پول، هزینه انتقال آن از کیف پول به صرافی خارجی و هزینه انتقال ارز خریداری شده به کیف پول) از هزینه‌ای که خرید آن در صرافی داخلی در بر دارد، کمتر باشد.
استفاده ازصرافی‌های متمرکز مزایا و معایبی را با خود به همراه دارد. از مزایای این صرافی‌ها می‌توان به قابلیت تبدیل ارزهای فیات به ارزهای دیجیتال، پوشش ارزهای متعدد و متنوع، پشتیبانی زنده و سریع و کارمزدهای کم نسبت به صرافیهای غیرمتمرکز اشاره کرد.
اما با این حال، این پلتفرم‌های آنلاین با مشکلاتی نیز همراه هستند. مهم‌ترین نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید این است که این صرافی‌ها کنترل حساب شما را در اختیار دارند.
همانطور که پیش‌تر نیز گفتیم، صرافیهای متمرکز خارجی به کاربران ایرانی خدمات ارائه نمی‌کنند و محدودیت‌های جغرافیایی اعمال می‌کنند. بایننس، کوین‌بیس و کوکوین نمونه‌هایی از صرافیهای متمرکز خارجی هستند که احراز هویت در آن اجباری است و کاربران ایرانی عملا امکان استفاده از آن‌ها را ندارند.
استفاده از صرافیهای متمرکز، رایج‌ترین روش برای خرید ارز دیجیتال با استفاده از ریال می‌باشد. اما روش‌های دیگری نیز وجود دارند:
اگر فرد آشنا و قابل اعتمادی را سراغ دارید که می‌خواهد ارز خود را بفروشد و به ریال تبدیل کند، می‌توانید به او مراجعه کنید. شما می‌توانید معادل ریالی ارز را برای او واریز کنید و از وی بخواهید تا ارز مورد نظر را مستقیما به آدرس کیف پول شما منتقل کند. مزیت این روش این است که محدودیت‌های مربوط به صرافی وجود ندارد و فرایند انتقال به سرعت صورت می‌گیرد. اما باید در نظر داشت که فرد مقابل، باید کاملا مورد اعتماد شما باشد و مطمئن باشید که در ازای واریز ریالی، ارزهای شما را به آدرس کیف پولتان منتقل می‌کند.
در بسیاری از کشورها قابلیت خرید ارز دیجیتال از طریق دستگاه‌های خودپرداز ایجاد شده است. متاسفانه این امکان هنوز در ایران فراهم نشده است. از مزایای این دستگاه‌ها می‌توان به امکان خرید مستقیم با کارت بانکی اشاره کرد.
نوع دیگری از صرافی‌ها نیز وجود دارند که غیرمتمرکز می‌باشند و مبادلات توسط قراردادهای هوشمند و به طور خودکار انجام می‌شود. برای استفاده از این صرافی‌ها نیازی به انتقال سرمایه ندارید. شما ارزهای دیجیتال خودتان را در کیف پول نگهداری کرده و سپس کیف پول خود را به این صرافی‌ها متصل می‌کنید. حال با استفاده از کیف پولتان تراکنش‌ها تایید کرده و معاملات خود را انجام می‌دهید. یونی‌سواپ، پنکیک‌سواپ و پالس‌ایکس نمونه‌هایی از صرافیهای غیرمتمرکز هستند.
به دلیل آن که صرافیهای غیرمتمرکز بر بستر بلاک‌چین کار می‌کنند، برای انجام معاملات خود با استفاده از این پلتفرم‌ها، لازم است که مقداری از ارز بومی بلاک چین مورد نظر را در کیف پول خود داشته باشید. برای مثال اگر بخواهید از یونی‌سواپ استفاده نمایید، لازم است تا مقداری ارز اتر (ETH) نیز در کیف پول خود داشته باشید تا بتوانید هزینه تراکنش‌ها در شبکه اتریوم را پرداخت کنید. این هزینه، همان کارمزدی است که به ولیدیتورها می‌رسد.
هزینه کارمزدها در شبکه اتریوم گاها به چند صد دلار می‌رسد و این موضوع برای بسیاری از کاربران صرفه اقتصادی ندارد. به همین منظور توصیه می‌شود بیشتر از صرافیهای مطمئن بر بستر شبکه‌هایی ارزان قیمت‌تر همچون پالس‌چین استفاده کنید.
البته، کارمزد دیگری وجود دارد که خود صرافی برای سواپ از شما دریافت می‌کند. به طور مثال، صرافی تعیین می‌کند که 0.3 درصد از تراکنش سواپ را به عنوان کارمزد کسر و به تامین کنندگان نقدینگی ارائه دهد.
به طور کلی، شما برای استفاده از یک صرافی غیرمتمرکز نیز نیاز دارید که سرمایه ریالی خودتان را از طریق یک صرافی متمرکز داخلی، به یک ارز دیجیتال تبدیل کنید. در واقع، طبق مراحلی که برای استفاده از صرافی متمرکز خارجی گفتیم، شما می‌توانید تا مرحله انتقال رمزارز خودتان (تتر، USDC، دای و غیره) به کیف پول پیش بروید. پس از آن می‌توانید، کیف پول خودتان را به یک صرافی غیرمتمرکز متصل کنید و رمزارز موجود را به رمزارز دلخواهتان سواپ یا مبادله کنید. البته ذکر دو نکته در اینجا الزامی است:
برای فروش ارزهای دیجیتال و تبدیل آن‌ها به ریال، تقریبا می‌توانید از همان روش‌هایی که آن‌ها را خریده‌اید، برای فروش استفاده کنید.
یکی از روش‌های فروش ارزهای دیجیتال، استفاده از همان صرافیهای متمرکز برای تبدیل ارزهای دیجیتال به ارزهای فیات می‌باشد. اگر ارزهایتان را در کیف پول نگهداری می‌کنید، باید ابتدا آن‌ها را به یک صرافی معتبر و مطمئن منتقل و در آنجا آن‌ها را به ریال تبدیل کنید.
شما باید در کیف پول خودتان، آدرسی که می‌خواهید به آن واریز شود را وارد کنید و این «آدرس واریز» را باید از صرافی دریافت کنید.
بدین منظور، ابتدا باید به حساب کاربری خود در صرافی که احراز هویت کرده‌اید، وارد شوید.
سپس در قسمت واریز رمزارز، ارز مورد نظر خود و شبکه‌ای که ارزتان بر آن قرار دارد را انتخاب کنید. ما برای فهم بهتر، سعی کردیم که این مراحل را با فروش رمزارز اتریوم در صرافی نوبیتکس توضیح دهیم. فرض می‌کنیم که اتریوم موجود در کیف پول شما در شبکه بی‌ان‌بی اسمارت چین قرار دارد.
در گام بعدی، با کلیک بر قسمتی که در تصویر زیر مشخص شده است، یک آدرس، متناسب با ارز خود و شبکه آن از سمت صرافی دریافت می‌کنید.
پس از آن که مانند تصویر زیر آدرس برای شما نمایش داده شد، با کلیک بر علامت کپی که در مقابل آن نمایش داده آن را کپی کنید.
در کیف پول خود ارز مورد نظر خود را انتخاب کرده و وارد قسمت Send شوید:
در نهایت آدرسی که کپی کرده‌اید را در این قسمت قرار داده و مقدار برداشتی خود را نیز تعیین نمایید:
همانطور که صرافی هنگام واریز و یا برداشت نکات امنیتی را متذکر می‌شود، حتما آدرس برداشت خود را مجددا چک کنید و از درستی آن مطمئن شوید.
پیش‌تر آموختیم که می‌توان به طور مستقیم از یک فرد آشنا یا مطمئن، بدون استفاده از هیچگونه صرافی، ارز دیجیتال خریداری کرد. طبیعتا می‌توان از این روش برای فروش نیز استفاده کرد. اگر فردی را می‌شناسید که قصد خرید ارز دیجیتال را دارد، می‌توانید در ازای دریافت معادل ریالی ارزهایتان، آن‌ها را به آدرس خریدار انتقال دهید.
ممکن است اکنون این سوال برایتان پیش آمده باشد که چرا باید با ارزهای دیجیتال آشنا شویم؟ یا به عبارتی دیگر، سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، چه اهمیتی دارد؟ در ادامه به بررسی این موضوع می‌پردازیم:
فناوری بلاک‌چین بستری برای خلق و پیاده‌سازی ایده‌های جدید می‌باشد. کیفیت پروژه‌ها یکی از عواملی است که تا حد زیادی بر افزایش تقاضا در بازار و به دنبال آن رشد قیمتی رمزارزهای آن‌ها موثر است. از همین رو، با تحقیق و بررسی می‌توانید پروژه‌های باکیفیت را بیابید و بر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کنید.
ماهیت اصلی بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز است و این بدان معناست که کنترل آن‌ها بدست شخص یا نهاد خاصی نمی‌باشد. البته بلاک‌چین‌ها و ارزهای دیجیتال فراوانی نیز وجود دارند که این اصل را زیر پا می‌گذارند و سطوحی از تمرکز را ایجاد می‌کنند. اما با تحقیق کافی می‌توان پروژه‌ها و ارزهای غیرمتمرکز و آینده‌دار را شناسایی کرد.
برخی از خدمات مالی که بانک‌ها ارائه می‌دهند، در دنیای ارزهای دیجیتال نیز اجرایی شده‌اند. با این تفاوت که ارزهای دیجیتال از فناوری بلاک‌چین بهره می‌برند و همه چیز به صورت غیرمتمرکز و شفاف انجام و ثبت می‌شود.
دنیای ارزهای دیجیتال با سرعت بالایی، در حال رشد می‌باشد. از همین رو، آشنایی کاربران با برخی مفاهیم و نحوه خرید و فروش آن، امری ضروری است. با وجود اینکه این حوزه نوپا می‌باشد، برخی از خدمات بانکی در آن پیاده‌سازی شده‌اند و همچنین فرصت‌های سرمایه‌گذاری زیادی نیز در آن به وجود آمده‌اند. در این مقاله آموختیم که چگونه می‌توان با استفاده از ارز فیات ریال، رمزارز خریداری کنید و بالعکس رمزارزهای خودتان را با تبدیل به ریال، به فروش برسانید. همچنین با انواع صرافی‌ها آشنا شده و نکاتی در رابطه با آن‌ها آموختیم.
بیشتر بخوانید: تبدیل توکن‌های ERC-20 به BEP-20
تقریبا در سال 98 با ارزهای دیجیتال آشنا شدم و تنها چیزی که ازش می‌دونستم فقط ترید بود؛ تقریبا مثل همه کسایی که برای اولین بار با این حوزه آشنا میشن. اما هرچه بیشتر تو ...
