کایلی وانگ، محقق بلاک چین دانشگاه استنفورد، ایده رمز ارز برگشت پذیر مبتنی بر اتریوم را به اشتراک گذاشت و اشاره کرد که در این مرحله این یک مفهوم کامل نیست، بلکه بیشتر یک «پیشنهادی برای برانگیختن بحث و حتی راه حل های بهتر است. از جامعه بلاک چین،” اشاره کرد:
هک‌های عمده‌ای که ما دیده‌ایم، سرقت‌هایی غیرقابل انکار با شواهد قوی هستند. اگر در چنین شرایطی راهی برای بازگرداندن آن سرقت ها وجود داشت، اکوسیستم ما بسیار ایمن تر بود. پیشنهاد ما فقط در صورت تایید توسط یک مرکز غیرمتمرکز از قضات امکان برگشت را فراهم می کند.
با این حال، وانگ تصریح کرد که نمونه اولیه قرار نبود جایگزین توکن‌های ERC-20 یا برگشت‌پذیر اتریوم شود، و توضیح داد که این یک استاندارد انتخابی است که «به سادگی اجازه می‌دهد یک بازه زمانی کوتاه پس از تراکنش، دزدی‌ها به چالش کشیده شود و احتمالاً بازیابی شود».
بر اساس استانداردهای توکن پیشنهادی، اگر سرمایه شخصی به سرقت رفته باشد، می‌تواند درخواست مسدود کردن دارایی‌ها را به یک قرارداد حاکمیتی ارائه کند. سپس این موضوع توسط یک دادگاه غیرمتمرکز از قضات پیگیری می‌شود که باید به سرعت «حداکثر ظرف یک یا دو روز» برای تأیید یا رد درخواست رأی دهند. هر دو طرف معامله همچنین می توانند شواهدی را به قضات ارائه دهند تا آنها از نظر تئوری اطلاعات کافی برای تصمیم گیری عادلانه داشته باشند.
با این حال، این پیشنهاد اذعان می‌کند که مسدود کردن توکن‌های قابل تعویض بسیار پیچیده‌تر است، زیرا دزد می‌تواند وجوه را بین ده‌ها حساب تقسیم کند، آنها را از طریق یک میکسر ناشناس اجرا کند یا آنها را در سایر دارایی‌های دیجیتال مبادله کند. برای مقابله با این، محققان الگوریتمی را ارائه کرده‌اند که «فرایند انجماد پیش‌فرض برای ردیابی و قفل کردن وجوه دزدیده شده» را ارائه می‌کند.
ارشد روابط بین‌الملل خوندم که قبلاً برای سایت‌های سیاسی قلم می‌زدم. اما دنیای رمزارزها و بلاک‌چین آنقدر مرا مجذوب خود کرد که تصمیم گرفتم مسیر شغلی‌ام را ...
