بلاک چیندر تاریخ پویای ارزهای دیجیتال، بیت‌کوین همچنان به عنوان ارز پیشگام و رهبر بازار شناخته می‌شود. در کنار ویژگی‌های بی‌نظیر این رمزارز، حقیقت این است که با افزایش کاربران و حجم تراکنش‌های بیت‌کوین، چالش‌هایی مانند مشکلات مقیاس‌پذیری به وجود آمده است. به همین دلیل، توسعه و به‌روزرسانی‌های مکرری در زمینه بهبود شبکه بیت‌کوین اجرا شده‌اند. از بین این توسعه‌ها، سگویت به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین اقدامات در حوزه پردازش تراکنش‌های بیت‌کوین ارائه شده است. برای آشنایی بیشتر با مفهوم سگویت و اهمیت آن برای بیت‌کوین، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
بیشتر بخوانید: بیت کوین چیست؟
سگویت (SegWit)، یک ارتقا برای پروتکل بیت‌کوین است که با هدف افزایش مقیاس‌پذیری بیت‌کوین، اندازه تراکنش‌ها را کاهش داده و ظرفیت بلاک‌ها را افزایش می‌دهد. این ایده توسط پیتر وویل (Pieter Wuille)، یکی از توسعه‌دهندگان بیت‌کوین، در سال 2015 ارائه شده است.
در ماه می ۲۰۱۷، این ارتقا تحت بلاک‌چین لایت‌کوین (Litecoin) تست و بعد از ارزیابی و تایید صحت عملکرد آن، در آگوست ۲۰۱۷ (مرداد ۱۳۹۶) در شبکه بیت‌کوین نیز فعال شد. سگویت با جداسازی داده‌های امضا از بخش اصلی تراکنش، مشکل انعطاف‌پذیری (Malleability) را حل کرده و امکان اضافه کردن تراکنش‌های بیشتری به هر بلاک را فراهم می‌کند.
بیشتر بخوانید: بلاک چین چیست؟
سگویت به عنوان یک به‌روزرسانی مهم در قالب یک سافت فورک (Soft Fork) در پروتکل بلاک‌چین بیت‌کوین معرفی شده است. این نسخه جدید از بلاک‌چین، توانایی هماهنگی با نودهایی که از سگویت پشتیبانی نمی‌کنند را نیز داراست.
هدف اصلی از این به‌روزرسانی، محافظت بیشتر در برابر تغییرپذیری اطلاعات تراکنش‌ها و کاهش تعداد فرآیندهای پردازش تراکنش‌ها با ارتقای ظرفیت هر بلاک است.
سگویت با جدا کردن برخی از داده‌ها از بلاک، آنها را از دسترس تغییرات خارج می‌کند و این جداسازی باعث ایجاد دو بخش در بلاک می‌شود. بخش اول حاوی آدرس‌های کیف‌پول فرستنده و گیرنده است و بخش دوم شامل امضاهای دیجیتال می‌باشد. در واقع، سگویت با حذف اطلاعات امضاها از بلاک‌ها، باعث کاهش حجم تراکنش‌ها می‌شود. این اقدام به افزایش ظرفیت بلاک منجر شده و مستقیما تاثیرگذار بر عملکرد شبکه بیت‌کوین است. در واقع، سگویت باعث افزایش مقیاس‌پذیری می‌شود.
در جهت افزایش امنیت، داده‌های جدا شده (امضاهای دیجیتال)، رمزنگاری و در یک زنجیره جانبی ذخیره می‌شوند. این لایه امنیتی اضافه شده، تغییر امضای دیجیتال تراکنش را تقریبا غیرممکن نموده و به‌این ترتیب امنیت شبکه بیت‌کوین را افزایش می‌دهد.
سگویت با هدف حل مشکل بنیادین انعطاف‌پذیری تراکنش‌های بلاک‌چین بیت‌کوین، طراحی و پیاده‌سازی شد. انعطاف‌پذیری تراکنش به ویژگی یا نقصی در شبکه بیت کوین اشاره دارد که به افراد اجازه می‌دهد امضای دیجیتال یک تراکنش را به نحوی تغییر دهند که بدون آنکه محتوای تراکنش دستخوش تغییری شود، شناسه تراکنش (Transaction ID) تغییر کند. این مسئله، اگرچه ممکن است در نگاه اول مساله‌ای بحرانی نباشد، اما می‌تواند به عاملی برای سوءاستفاده تبدیل شده و امنیت تراکنش‌ها را به خطر اندازد.
سگویت برای حل مشکل انعطاف‌پذیری، به جداسازی امضاهای دیجیتال از داده‌های اصلی تراکنش می‌پردازد که این مساله تغییر شناسه تراکنش توسط یک بازیگر مخرب را غیرممکن می‌سازد. این امضاها، که پیش از این بخشی جدایی‌ناپذیر از ساختار داده‌های تراکنش بودند، اکنون در یک ساختار جداگانه ذخیره می‌شوند. این تفکیک، علاوه بر حل مشکل انعطاف‌پذیری، ظرفیت بلاک‌ها را افزایش داده و شبکه را برای پیاده‌سازی ویژگی‌های پیچیده‌تر مانند شبکه لایتنینگ آماده می‌کند.
پیاده‌سازی سگویت علاوه‌بر بهبود امنیت تراکنش‌ها و افزایش مقیاس‌پذیری شبکه بیت کوین، موانع موجود برای پیشرفت فناوری‌های لایه دوم را برطرف نمود.
بیشتر بخوانید: معرفی کامل و جامع لایه‌های بلاک‌چین
سگویت بومی (Native SegWit)، نسخه ارتقا یافته سگویت و آخرین مرحله از تکامل فرمت آدرس‌های شبکه انتقال بیت‌کوین می‌باشد. در واقع می‌توان گفت که سگویت بومی به‌طور خاص برای شبکه لایتنینگ طراحی شده است. در ادامه برخی از تفاوت‌های دو نسخه سگویت و سگویت بومی بررسی شده است.
سگویت بومی کارمزد تراکنش‌ها را کاهش می‌دهد. این فرمت آدرس از فضای بیشتری در بلاک‌چین برای ثبت تراکنش‌ها استفاده می‌کند و این باعث می‌شود که کاربران بتوانند با پرداخت کارمزد کمتر، تراکنش‌های خود را تایید کنند.
سگویت بومی امنیت تراکنش‌ها را افزایش می‌دهد. این فرمت آدرس از یک الگوریتم رمزنگاری به نام bech32 استفاده می‌کند که خطاهای نوشتاری را شناسایی و اصلاح می‌کند. این باعث می‌شود که احتمال ارسال بیت‌کوین به آدرس اشتباه کاهش یابد.
سگویت نقش مهمی در تحولات مثبت شبکه بیت‌کوین ایفا کرده و به‌عنوان یک ارتقادهنده شناخته می‌شود. در ادامه، به بررسی برخی از مزایا و معایب سگویت می‌پردازیم؛ پس با ما همراه باشید.
سگویت بیت‌کوین باعث پیشگیری از تغییرپذیری و دستکاری اطلاعات می‌شود. این ویژگی از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا در گذشته امکان تغییر بخش‌های کوچکی از اطلاعات هر تراکنش و در نهایت تغییر شناسه یا آیدی تراکنش (Transaction ID) وجود داشت که باعث تولید بلاک‌های نامعتبر می‌شد.
سگویت بیت‌کوین به صورت مستقیم در راستای کاهش چنین ویژگی‌هایی نامطلوب عمل کرده و امنیت تراکنش‌ها را افزایش می‌دهد؛ سگویت، همچنین زنجیره‌های جانبی را ایجاد می‌کند که امنیت شبکه را بالا می‌برند.
یکی دیگر از مزیت‌های سگویت در بلاک‌چین بیت‌کوین، بهبود مقیاس‌پذیری است. مقیاس‌پذیری به معنای قابلیت یک شبکه برای پردازش تراکنش‌های زیاد با سرعت بالا است. سگویت با جدا کردن امضاهای دیجیتال از بلاک‌ها، حجم تراکنش‌ها را کاهش داده و ظرفیت بلاک‌ها را افزایش می‌دهد. این کار باعث می‌شود که تراکنش‌ها سریع‌تر پردازش شوند و زمان اجماع نودها کاهش یابد.
بیت کوین با آپدیت سگویت، امکان ایجاد شبکه‌های لایه ۲ (Layer-2) را فراهم کرده است. شبکه‌هایی مانند لایتنینگ، بر روی بلاک‌چین اصلی بیت‌کوین ساخته می‌شوند اما تراکنش‌های آنها به‌طور کامل در بلاک‌چین ثبت نمی‌شوند.
لایتنینگ یک شبکه پرداخت است که از کانال‌های ارتباطی بین کاربران برای انتقال سریع و ارزان بیت‌کوین استفاده می‌کند. در این شبکه، فقط افتتاح و بسته شدن کانال‌ها در بلاک‌چین اصلی ثبت می‌شوند و تراکنش‌های میانی در بلاک‌چین قابل مشاهده نیستند. این روش باعث کاهش فشار بر شبکه، افزایش سرعت و کاهش هزینه تراکنش‌ها می‌شود.
سگویت یک به‌روزرسانی برای شبکه بیت‌کوین است که با جداسازی امضای تراکنش‌ها، مقیاس‌پذیری و سرعت آنها را افزایش می‌دهد. اما، هر تکنولوژی علاوه بر مزایا احتمالا با یک سری چالش‌ها نیز روبه‌رو باشد. برخی از معایب سگویت عبارتند از:
سگویت یک راه‌حل کوتاه مدت برای مشکلات بلند مدت شبکه بیت‌کوین است. این تکنولوژی نمی‌تواند به‌طور کامل مشکل مقیاس‌پذیری را حل کند و ممکن است در آینده نیاز به راه‌حل‌های دیگری باشد.
سگویت ممکن است باعث ایجاد اختلافات و تفرقه‌ها در جامعه بیت‌کوین شود. برخی از کاربران و توسعه‌دهندگان مخالف سگویت هستند و از هارد فورک‌های دیگری مانند بیت‌کوین کش (BCH) پشتیبانی می‌کنند.
همان‌طور که گفته شد با پیشرفت تکنولوژی و نیاز به بهبود کارایی، ارائه سگویت، روش‌جدیدی را برای ارسال و دریافت بیت کوین به وجود آورده است. به صورت کلی سه نوع آدرس مختلف برای بیت کوین وجود دارد که در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم.
آدرس‌های لگسی (Legacy Addresses)، که با عدد 1 آغاز می‌شوند، نخستین فرمت آدرس در شبکه بیت کوین بودند. این آدرس‌ها، هش کلید عمومی هستند و به همین دلیل به آن Pay-to-Pubkey Hash نیز گفته می‌شود و هنوز هم کارایی دارند. کاربران می‌توانند بدون مشکل به ارسال بیت‌کوین از یک آدرس لگسی به آدرس سگویت بپردازند. با این حال، میانگین کارمزد تراکنش در این نوع آدرس‌ها نسبت به سگویت بالاتر می‌باشد.
دو نوع فرمت برای آدرس‌های سگویت وجود دارد که رایج‌ترین آنها، آدرس‌های P2SH است که با عدد 3 شروع می‌شوند و انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به آدرس‌های لگسی دارند. این آدرس‌ها مخفف Pay To Script Hash می‌باشد و با فرآیند P2WPKH-in-P2SH، قابلیت استفاده از تراکنش‌های سگویت را فراهم می‌کند. البته این فرمت از آدرس، تراکنش‌های غیربومی سگویت را نیز امکان‌پذیر می‌کند.
فرمت دیگر آدرس‌های سگویت، آدرس‌های bech32 هستند که با عبارت bc1 آغاز می‌شوند. این آدرس‌ها، کارمزد کمتری برای تراکنش‌ها در بر دارند و امنیت بیشتری را ارائه می‌دهند. این آدرس‌ها برخلاف آدرس‌های P2SH تنها از سگویت پشتیبانی می‌کنند. در حال حاضر در مقایسه با دیگر آدرس‌ها کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این حال، انتظار می‌رود با گذشت زمان و افزایش پذیرش، شاهد استفاده بیشتر از این نوع آدرس‌ها باشیم.
در حالی که اغلب صرافی‌ها و سرویس‌های نگهداری دارایی‌های دیجیتال، حداقل یکی از این آدرس‌ها پشتیبانی می‌کنند، تنها تعداد معدودی از ارائه‌دهندگان خدمات از هر سه آدرس به طور همزمان پشتیبانی می‌کنند. این تنوع در آدرس‌ها به کاربران امکان می‌دهد تا با توجه به نیازهای خود و پشتیبانی کیف پول یا صرافی مورد استفاده‌شان، انتخاب‌های مناسبی داشته باشند.
سگویت که با هدف رفع مشکل انعطاف‌پذیری تراکنش و افزایش ظرفیت بلاک‌ها اجرا شد، توانست پایه و اساسی برای ارتقاء‌های بعدی شبکه نظیر پروتکل‌های لایه دوم باشد. در این راستا، انتخاب کیف پول‌هایی که از سگویت پشتیبانی می‌کنند، می‌تواند تجربه‌ی کاربری بهتری از نظر سرعت و هزینه‌های تراکنش ارائه دهد. در ادامه به معرفی برخی از کیف پول‌های مناسب برای استفاده از مزایای سگویت می‌پردازیم:
بیشتر بخوانید: کیف پول ارز دیجیتال چیست؟ آشنایی با انواع کیف پول ها
کیف پول‌های سرد، قطعه سخت افزاری هستند که به دلیل هزینه اولیه موردنیاز برای خرید دستگاه، اغلب برای سرمایه‌های کم پیشنهاد نمی‌شوند. این نوع کیف پول مناسب افرادی هست که ارزش سرمایه‌های آنها زیاد بوده و قصد هولد کردن ارزهای دیجیتال را دارند. پیشنهاد می‌کنیم حتما مقاله کیف پول‌های سرد در رسانه بلاک پست را مطالعه کنید تا در مورد نحوه کار و معایب و چالش‌های امنیتی آنها اطلاعات مفیدی کسب کنید.
کیف پول‌های لجر (Ledger) و ترزور (Trezor) از جمله کیف پول‌های سخت‌افزاری می‌باشند که از سگویت پشتیبانی می‌کنند.
در ادامه به معرفی برخی از کیف پول‌های گرم (نرم افزاری) با قابلیت پشتیبانی از سگویت پرداخته شده است.
تراست ولت (Trust wallet): کیف پول شناخته شده تراست ولت، قابلیت پشتیبانی از سگویت را دارد. این کیف پول به صورت افزونه مرورگر و همچنین نرم افزار موبایلی در دسترس قرار دارد.
الکتروم (Electrum): یکی از قدیمی‌ترین کیف پول‌های بیت کوین است که از سگویت پشتیبانی می‌کند. الکتروم برای دسکتاپ و موبایل در دسترس است و به کاربران اجازه می‌دهد که به راحتی بین آدرس‌های سگویت و غیرسگویت تراکنش انجام دهند.
گرین ولت (Green Wallet): این کیف پول، برای دستگاه‌های موبایل و دسکتاپ موجود است و از سگویت پشتیبانی می‌کند.
کوینومی (Coinomi): کیف پول موبایلی شناخته شده کوینومی نیز قابلیت پشتیبانی از سگویت را دارد و کاربران می‌توانند از مزایای آن بهره‌مند شوند.
استفاده از کیف پول‌هایی که از سگویت پشتیبانی می‌کنند، می‌تواند به کاهش هزینه‌های تراکنش و بهبود زمان‌های تأیید به خصوص در زمان‌هایی که شبکه شلوغ است، کمک کند. انتخاب یک کیف پول مناسب بستگی به نیازهای شخصی، میزان امنیت مورد نیاز و راحتی استفاده دارد.
بیشتر بخوانید: تفاوت کیف پول‌های سرد و گرم ارزهای دیجیتال
حال که با مفهوم سگویت آشنا شدیم، بیایید به بررسی چگونگی بهره‌برداری از این فناوری در شبکه بیت کوین بپردازیم. روند استفاده از سگویت بسیار ساده است و اکثر فرآیندها به طور خودکار صورت می‌گیرند. در ادامه، مراحل گام به گام استفاده از سگویت را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
برای شروع به یک کیف پول که از تراکنش‌های سگویت پشتیبانی می‌کند، نیاز داریم. در قسمت قبل برخی از کیف پول‌های مناسب برای استفاده از قابلیت سگویت بررسی شدند. در صورتی که کیف پول فعلی شما از سگویت پشتیبانی نمی‌کند، ممکن است نیاز به روزرسانی داشته باشد.
پس از آماده‌سازی کیف پول خود، باید یک حساب کاربری جدید با پشتیبانی سگویت ایجاد کنید. حتی اگر پیش‌تر از کیف پول خود استفاده کرده‌اید، برای بهره‌مندی از قابلیت‌های سگویت، ایجاد یک حساب جدید ضروری است.
پس از ایجاد حساب، مرحله بعدی تولید یک آدرس سگویت است. دستورالعمل‌های لازم برای این کار توسط کیف پول شما ارائه خواهد شد. با تکمیل مراحل ایجاد حساب، شما باید روی حساب جدید کلیک کرده تا آدرس جدید سگویت خود را تولید کنید. کیف پول ممکن است از شما بخواهد که نوع آدرس را از میان چندین گزینه انتخاب کنید.
آخرین گام، انتقال دارایی‌های بیت کوین به آدرس سگویت ایجاد شده، است. این امر از طریق ارسال بیت کوین از حساب‌های قدیمی‌تر یا آدرس‌های غیر سگویت به آدرس جدید سگویت صورت می‌پذیرد. پس از این انتقال، شما می‌توانید از مزایای سگویت مانند کارمزدهای کمتر و تراکنش‌های سریع‌تر بهره‌مند شوید.
طرح سگویت باعث افزایش تعداد تراکنش‌ها در بلاک شده و مقیاس‌پذیری بیت‌کوین را بهبود می‌بخشد. همچنین، به فعال‌سازی لایتنینگ کمک می‌کند و علاوه بر کاهش کارمزد تراکنش‌های بیت‌کوین، سرعت تایید آنها را نیز افزایش می‌دهد. اجرای سگویت در سال ۲۰۱۷ مخالفانی را نیز به همراه داشت و باعث انشعاب جامعه‌ی بیت‌کوین و ایجاد یک فورک به نام بیت‌کوین‌کش شد. با این‌حال، توسعه‌دهندگان همچنان در تلاش برای بهبود شبکه بلاک‌چین از طریق معرفی آپدیت‌های مناسب هستند. امیدواریم که خواندن این مقاله برای شما مفید و آموزنده باشد. در صورت داشتن سوال یا نظر، می‌توانید آن را در قسمت نظرات مطرح کنید. از همراهی شما سپاسگزاریم.
شیما یزدانی نویسنده محتوا و معامله‌گر (تریدر) در زمینه ارزهای دیجیتال هستم. دارای مدرک دکتری مکانیک (گرایش تبدیل انرژی) از دانشگاه حکیم سبزواری و 4 سال سابقه در امر ...
